Aangezien mijn CJP pas eigenlijk nog niet echt gebruikt is, besloot ik vandaag om daar eens verandering in te brengen. Waarom gewoon niet gebruik maken van de 50% last-minute actie als je het toch kunt krijgen. Dus dan maar weer eens naar Joseph, voor de vierde keer. Het was nog een moeilijke keuze, aangezien vandaag de carnavalsoptocht ook zou zijn. Maar ja je moet nou eenmaal keuzes maken in het leven. Omdat het eigenlijk toch wel erg zeker was dat Freek vandaag zou gaan spelen, dacht ik ach waarom ook niet. Eerst Seetickets gebeld om te vragen of er überhaupt nog kaartjes te krijgen zijn. Die waren er nog, dus ik kon richting Utrecht. Eenmaal in Utrecht heb ik eerst maar een broodje gehaald, die vervolgens van schrik in mijn keel bleef steken. Want als ik mij omdraai zie ik in een keer Roy langs mij lopen. Toen had ik toch zoiets van mmm, misschien moet ik toch maar niet te hard hopen dat ik Freek heb.
Vervolgens ben ik maar naar het theater gelopen en heb ik zo snel mogelijk op het scherm gekeken. Achter de naam Joseph, stond Freek Bartels. De voorstelling kon voor mij dan ook niet meer stuk. Toch heb ik maar even gekeken wie de andere rollen zouden spelen. Anne als vertelster, Oren als Farao/Ruben en André de Jong als vader Jakob. Ik heb tot nu toe drie keer Renée en Leo gehad, dus ik ben in dat opzicht wel erg verwend. Maar ja enige afwisseling is natuurlijk ook wel leuk, dacht ik. Toen maar naar de zaal gelopen. Ik zat op rij 3, dus met het uitzicht was niets mis.
Om twee uur begon de voorstelling. Deze begon met Anne die haar stukje best goed zong. Dus ik had wel het idee dat ze dit wel zou kunnen en dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Dat was voordat ze de verschillende hoge uithalen moest gaan doen. Daar schiet ze toch nog een beetje te kort naar mijn idee. Hetzelfde geldt voor André de Jong. Toen hij eenmaal als Jakob op het toneel stond en begon te zingen, miste ik toch echt wel Leo. André deed heel erg zijn best om de rol neer te zetten en dat was te horen en te zien. Ik heb me dan ook de hele voorstelling een beetje zitten ergeren. Dit vond de Jas trouwens ook, aangezien deze het vertikte om van zijn haakje af te komen. Hij werd met bruut geweld eraf getrokken en werd door Anne langs alle broers geleid, in plaats van dat de broers de jas naar beneden brengen.
Vervolgens ging het verhaal op de normale manier door, totdat de broers terug komen bij Jakob en hem moeten uit gaan leggen dat Joseph hoog in de hemel is. De vorige twee keren heb ik Oren als Ruben gezien, dus ik had me al helemaal ingesteld op Oren (of ja Ruben) dat hij dat liedje even ging zingen. Tot mijn verrassing neemt Gad het woord in plaats van Ruben. Toen was ik wel even in de war. Maar toen bedacht ik mij dat ik Oren ook al achter de naam Farao had zien staan op het castbord dus dat zal dan de reden wel zijn. Paul Walthaus was trouwens gewoon op als een van de broers. Maar goed, ik dwaal af terug naar de voorstelling. De eerste keer “Sluit alle deuren maar” was geheel op zijn Freeks, inclusief hoge noot aan het einde. Het was tissue waardig. Vervolgens het einde van de eerste akte. Anne begon weer goed, maar vooral in dit liedje was te horen dat ze niet echt het volume heeft waar Renée wel over beschikt. Dit is vooral te horen tijdens de battle. Ze komt er haast niet bovenuit.
De tweede akte begon aardig met Anne op haar kameel. En toen kwam daar de Farao. Eigenlijk toch best goed neergezet door Oren. Ik hoorde wel een paar valse noten ertussen door. Maar ik had het idee dat hij dat extra deed, dus dat wordt vergeven. Vervolgens verliep de voorstelling weer zonder echte noemenswaardigheden. En toen kwamen de broers aan in Egypte en stopt Joseph een beker in de tas. Freek werd heerlijk kwaad. Aangezien ik nu op rij drie zat is me nu eigenlijk voor het eerst opgevallen dat hij behoorlijk met consumptie zingt hihi. Tjsa en dan komt het heerlijke Caribische deuntje…alleen was het wel jammer dat Stanley er niet was. De rol van Juda werd door de understudy gespeeld en die zong dat toch niet echt geweldig. Ik miste het accent. En af en toe zaten er ook hier enige valse noten tussen. Aan het eind namen Freek en de kinderen de plaats weer in voor de tweede keer “Sluit…” en dan maken alle valse noten van de andere spelers toch helemaal niet meer uit. Het was wederom op zijn Freeks met een zo mogelijk nog hogere noot dan bij de eerste keer. Nog erger tissue moment, maar wel positief uiteraard. En dan die heerlijke megamix erachteraan.
Over het algemeen genomen was dit niet een van mijn favoriete Joseph voorstellingen. Maar dat komt vooral door de understudies. Maar ja je kan niet alles hebben natuurlijk. Ik was al heel erg blij dat ik Freek had als Joseph en hem heb ik niet op valse noten kunnen betrappen dus dat maakt het dan wel weer goed.
Kim Tipt 